Bu
gəldi-gedər dünyaya göz açırıq. Və sonu
bilinməyən, bəzən zirvəyə, bəzən də uçuruma
aparan ömür yollarında addımlayır, bitib
tükənməyən arzularla yaşayırıq. Çətinliklərə
sinə gərərək, daşlı-kəsəkli, enişli-yoxuşlu
cığırlardan başlanan çətin yolları qət edənlər
zirvələrə qalxıb arzularına çatırlar. Belə yolun
yolçuları vətəninin tərəqqisinə, millətinin
maariflənməsinə xidmət edən xeyirxah işləri,
mütərəqqi əməlləri ilə onu tanıyanlar tərəfindən
seçilərək sayılır, böyük nüfuz sahibi kimi
hörmət qazanırlar. Belə insanlardan biri Təhsil
Nazirliyinin şöbə müdiri, filologiya elmləri
namizədi Faiq Şahbazlının maraqlı və ləyaqətli
ömür yolundan söz açmaq istəyirik.
Redaksiyadan Faiq müəllimin 55 yaşının tamam
olması münasibətilə məqalə yazmaq tapşırığını
aldım.
Sevindim. Dəstəyi qaldırıb nömrəni yığdım,
xəttin o biri başında Faiq müəllimin gümrah səsi
eşidildi. Bəri başdan onu ad günü münasibətilə
təbrik etdim. Haqqında məqalə yazmaq üçün onunla
görüşməli, keçdiyi ömür yolunda bəzi məqamlara
işıq salmalı, arzu və diləklərini, gələcək
planlarını öyrənməli, yaşayaraq arxada qoyduğu
illərin acılı-şirinli anlarını vərəqləməli
olacağımı dedim. Əvvəlcə təvazökarlıq etdi.
Sonra razılaşdı. Nazirlikdə, kabinetində
görüşmək üçün vədələşdik.
Görüş vaxtına bir az qalmış geyinib iş otağımdan
çıxdım. Hava sakit və mülayim idi. Sakit əsən
meh ruh oxşayırdı. Dünənki fırtınadan, dumandan,
çəndən əsər-əlamət qalmamışdı. Dünən elə bil
hava nəyəsə acıqlanıb qaş-qabağını sallamışdı.
Bu gün isə səma aydın və təmiz idi. Günəşin
parlaq şəfəqləri yerə ələnir, hər tərəfə bir
ilıqlıq, bir hərarət səpələyirdi. Təbiət öz
yaşıl donunu geyməyə başladığı üçün ecazkar bir
gözəllik duyulurdu. Yazın əvvəli olduğundan bir
canlanma hiss olunurdu. Həyat qaynayırdı.
İnsanın doğulduğu fəsil onun psixoloji durumuna
təsir edir, deyirlər. Bəlkə elə buna görədir ki,
Faiq müəllim həmişə mehribanlığı, səmimiyyəti,
qaynayıb-qarışması, dostcanlığı ilə
başqalarından fərqlənir. Gülər çöhrəsiylə
başqalarına da müsbət aura verir.
Vədələşdiyimiz
vaxtda kabinetinin qapısını açdım, içəridə başqa
bir adamın da olduğunu görüb geri qayıtdım. Faiq
müəllim qapıya yaxınlaşıb məni təkidlə içəri
dəvət etdi. Qəbulda bir müəllimin də gözlədiyini
görüb onu da kabinetə çağırdı. Onların dərdini
dinləyib hörmətlə yola saldıqdan sonra:
- Qəbulda kiminsə məni gözləməsini xoşlamıram,
xüsusilə də müəllimin, - dedi. Ani sükutdan
sonra nəyisə xatırlayıbmış kimi sözə başladı: -
Dəvəçi (indiki Şabran) Rayon İcra Hakimiyyətində
şöbə müdiri işləyirdim. İş gününün ikinci
yarısı idi, keçmiş məktəbli yoldaşım, bugünkü
dostum yanıma gəlmişdi. Oturub ötən günləri yada
salır, çay içə-içə xatirələri çözələyirdik.
Aradan xeyli vaxt keçmişdi, nə üçünsə kabinetdən
dəhlizə çıxanda bir nəfər ağsaqqalın qapı
ağzında dayandığını gördüm. Sən demə, mənimlə
işi varmış. Üzrxahlıq elədim, qoluna girib
kabinetə apardım. Şikayətini dinləyib, dərdinə
əlac eləmək üçün təcili tədbir gördüm. Həmin
şəxs orta məktəb müəllimi idi. Sonralar məhrəm
adamlar kimi dəfələrlə yanıma gəlib razılığını
bildirmiş, mənə tövsiyələrini və xeyir-duasını
vermişdi.
Ümumiyyətlə, müəllimlərə xüsusi hörmətim var.
Orta məktəbdə mənə Azərbaycan dili və
ədəbiyyatdan dərs demiş Qədir müəllim heç vaxt
yadımdan çıxmır. Səliqəli, zövqlü geyimi, gözəl
natiqlik qabiliyyəti, mədəni davranışı,
təmkinliyi və nikbin xarakteri məni valeh
etmişdi. Hələ o vaxtdan ona oxşamaq, onun kimi
müəllim olmaq arzusu baş qaldırmışdı qəlbimdə.
Allahdan ona görə razıyam ki, bu arzuma çata
bilmişəm. Məktəbə yaşıdlarımdan bir il tez
getmişəm. Orta təhsilimi başa vurduqdan sonra
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutuna qəbul
olmaq istəsəm də, lazım olan balı toplaya
bilmədiyim üçün konkursa düşdüm.
Ani fikrə getdi. Nurlu çöhrəsində xəfif, qara
kölgələr gəzdi. Gözlərini məchul bir nöqtəyə
dikib xəyala daldı. Sanki uzun illərin arxasında
boylanıb bu gün nağıla dönmüş uşaqlığını,
yetkinlik dövrünün həmin ağrılı-acılı anlarını
xatırlayıb yenidən yaşadı. O, günləri yenidən
xəyal süzgəcindən keçirib zəhmət bahasına
qovuşduğu indiki anlarını müqayisə etdi və
təbəssümlə gülümsəyərək:
- Rayonumuza əliboş, üzüqara qayıtsam da, ruhdan
düşmədim, - dedi. Üç il sovxozda fəhlə işlədim.
1973-cü ildə APİ-nin hazırlıq kursunda oxumağa
başladım.
Elə bu an daxili telefonun aramsız səsinə görə
sözünə ara verib dəstəyi qaldırdı. Rəhbərliklə
danışdığı hiss olunurdu. Ona təcili tapşırıq
verildiyi üçün söhbətimiz başqa günə qaldı.
Faiq Şaban oğlu Şahbazlı 1955-ci il aprelin
25-də Dəvəçi (indiki Şabran) rayonunun Orta
Əmirxanlı (indiki Vələsli) kəndində anadan olub.
8 illik təhsilini doğma kəndlərində, IX-X
sinifləri isə Dəvəçi şəhər Tofiq Abbasov adına
orta məktəbdə başa vurub.
1974-cü ildə APİ-nin filologiya fakültəsinə
daxil olan Faiq Şahbazlı, Feyzulla Qasımzadə,
Əbdüləzəl Dəmirçizadə, İsmayıl Şıxlı, Afat
Qurbanov, İmran Babayev, Əbdül Əlizadə kimi
görkəmli alimlərdən dərs alıb. Hazırlıqlı və
fəal tələbə kimi başqalarından seçilən Faiq,
müəllimlərin sevimlisi olub. Fərqlənmə diplomu
ilə ali təhsilini başa vurduqdan sonra öz xahişi
ilə Qubanın Xaltan kənd orta məktəbinə
göndərilib və orada müəllim kimi fəaliyyətə
başlayıb. Savadlı və işinin öhdəsindən layiqincə
gəldiyi üçün şagirdlərin, müəllimlərin və kənd
sakinlərinin dərin hörmətini qazanıb. Bir ildən
sonra direktor müavini işləyib. İstedadı rayon
rəhbərliyi tərəfindən nəzərə alınıb və Faiq
müəllim işlədiyi məktəbə direktor təyin edilib.
25 yaşında ikən rayonda ən gənc direktor kimi
tanınıb. Üç ildən sonra 1981-ci ildə Bakıya
köçən Faiq Şahbazlı 83 nömrəli məktəbdə direktor
müavini işləyib. Altı aydan sonra APİ-nin
aspiranturasının əyani şöbəsinə daxil olub.
Ailəsini və iki uşağını aldığı cüzi təqaüdlə
dolandırsa da dözüb. Həyatın əzablı yollarını
dada-dada işıqlı, uca zirvələrə can atıb.
Professor Afat Qurbanovun rəhbərliyi ilə 1986-cı
ildə "Azərbaycan dilçiliyinin inkişafında
professor Ə.Dəmirçizadənin rolu" mövzusunda
namizədlik dissertasiyasını müdafiə edərək
filologiya elmləri namizədi alimlik dərəcəsini
alıb. Azərbaycan dilçiliyi kafedrasında
laborant, müəllim və dosent vəzifələrində
işləyib. Ünsiyyəti və mehribançılığı ilə
tələbələrinin dərin hörmətini qazanıb. Bir
müddət sonra - 1995-ci ildə Dəvəçi Rayon İcra
Hakimiyyətində şöbə müdiri işləsə də, ali məktəb
auditoriyaları, tələbələri üçün qəribsəyib və
qısa müddətdən sonra oradakı yüksək vəzifəsindən
imtina edərək yenidən APİ-yə qayıdıb. Sevimli
müəllimlik peşəsini davam etdirib.
Savadlı müəllim, peşəkar pedaqoq kimi tanınan
Faiq Şahbazlı 1997-ci ildə Təhsil Nazirliyinin
Elm İdarəsinin rəis müavini vəzifəsinə irəli
çəkilib. Bir müddət burada işlədikdən sonra
Dərslik və nəşriyyat şöbəsinə müdir müavini
təyin edilib. 2006-cı ildən isə bu şöbənin
müdiri vəzifəsində çalışır. 3 fənn proqramının,
5 orta məktəb dərsliyinin, 1 metodik vəsaitin,
50-dən artıq məqalənin müəllifidir. Onlarca
müxtəlif əsərlərə redaktorluq edib.
Özbəkistanda, Türkiyədə elmi konfranslarda
iştirak edibE
O, həm də gözəl ailə başçısıdır. Həyat yoldaşı
müəllimdir. Qızı Könül atasının yolu ilə gedir,
onun namizədlik dissertasiyası artıq hazırdır.
Üç qız və bir oğlan nəvəsi var. Onlar
babalarının şərəfli ömür yolunun davamçıları
olacaqlar.
Söhbətimiz yarımçıq qaldığı üçün ertəsi gün Faiq
müəllimlə telefon əlaqəsi saxlayıb gələcək
planları, arzu və istəkləri haqqında məlumat
verməsini ondan xahiş etdim. O dedi:
- Mən xoşbəxtəm, ona görə xoşbəxtəm ki, ömrümün
enerjili, işgüzar çağlarını ümummilli liderimiz
Heydər Əliyevin quraraq bizə miras qoyduğu
müstəqil Azərbaycan Respublikasında yaşayır və
onun daha da inkişaf edib dünya ölkələri
arasında layiqli yer tutmasına xidmət edirəm.
Ulu öndərin müdrik və tarixi siyasətini bu gün
ləyaqətlə davam etdirən möhtərəm Prezidentimiz
İlham Əliyev cənablarının rəhbərliyi altında
işləmək məsuliyyətli olduğu qədər xoşdur və
şərəflidir. Bu günə qədər vətənimizin
çiçəklənməsi, xalqımızın maariflənməsi və
tərəqqisi naminə əlimdən gələni əsirgəməmişəm və
ömrümün sonuna kimi də millətimə xidmət
edəcəyəm.
Bəli, biz də, öz növbəmizdə, cığırdan başlayıb
zirvələrə gedən çətin yolda uğurlu addımlarla
irəliləyən Faiq Şahbazlıya möhkəm cansağlığı,
uzun ömür və daha yeni nailiyyətlər arzulayırıq.
Nizami MİRZƏ |