(Əvvəli qəzetimizin ötən saylarında)
"Rasionallaşdırma və məktəblərin maddi-texniki
bazasının möhkəmləndirilməsi" alt-komponenti
çərçivəsində beynəlxalq və milli məsləhətçilər
tərəfindən hər bir pilot rayon üzrə məktəb
şəbəkələrinin rasionallaşdırılması planları
hazırlanıb təsdiq edilmişdir. Qeyd olunan
rasionallaşdırma planlarının icrası hazırda da
davam etdirilir. Bu planlarda nəzərdə tutulan
müvafiq tədbirlərin 2005-ci ilin əvvəlindən
başlayaraq ardıcıl həyata keçirilməsinin
nəticəsidir ki, rasionallaşdırmanın əsas
göstəricilərindən hesab edilən şagird-müəllim
nisbəti əvvəlki illərlə müqayisədə xeyli
dəyişmiş, İsmayıllı rayonunda 8,5-dən 10-a, Ucar
rayonunda 11-dən 11,6-ya, Şirvan şəhərində
10,8-dən 12,05-ə çatdırılmışdır.
Bundan əlavə, rasionallaşdırma planlarına əsasən
müəyyən olunmuş 41 məktəb, o cümlədən İsmayıllı
rayonunda 23, Ucar rayonunda 15 və Şirvan
şəhərində 3 məktəb əsaslı təmir edilmişdir.
Təmir olunmuş məktəblər, həmçinin məktəb mebeli
(müəllim üçün stol, stul, şagird partası və yazı
lövhəsi), kompüter və digər müvafiq audiovizual
avadanlıqlarla təchiz edilmişdir. Alt-komponent
çərçivəsində pilot rayonların təhsil şöbələrinə
də ofis mebeli və kompüter avadanlıqları
verilmişdir.
Nəzərdə tutulan əsas tədbirlərdən biri də
beynəlxalq və milli məsləhətçilər qrupu
tərəfindən "Azərbaycan Respublikasında yeni
tipli müasir məktəb binalarının
layihələşdirilməsinə dair təlimat"ın
hazırlanması olmuşdur. Həmin təlimatda məktəb
binalarının layihələndirilməsi prosesində
coğrafi şəraitin ciddi şəkildə nəzərə alınması,
təhlükəsizlik və yanğından mühafizə qaydalarının
gözlənilməsi, müasir inşaat normaları əhatə
olunmuşdur.
"Təhsil almaq üçün bərabər hüquq və imkanlar:
Məktəb Qrantı Proqramı" komponentinin tətbiqi
ilə pilot rayonlarda məktəblərin məhdud
ehtiyatlarının artırılmasına, yüksək keyfiyyətli
təhsil almaq üçün şəraitin yaradılmasına, əlavə
maliyyə vəsaiti əldə etməklə təlim-tərbiyə
prosesində innovasiyaların tətbiqinə nail
olunmuşdur.
Məktəb Qrantı Proqramı üç mərhələdə həyata
keçirilmişdir. Hər bir mərhələnin icrasına Açıq
Cəmiyyət İnstitutu-Yardım Fondunun təşkil etdiyi
xüsusi treninqlərlə başlanmışdır. I-II
mərhələlərdə İsmayıllı rayonu üzrə 82, Ucar
rayonu üzrə 44, Şirvan şəhəri üzrə 16 məktəb,
beləliklə, 3 pilot rayon üzrə 147 məktəbdən
142-si layihə tərtibində iştirak etmişdir.
Layihələrin qiymətləndirilməsində debat təhsil
və təlim-resurs mərkəzlərinin, ayrı-ayrı fənn
kabinetlərinin, kitabxanaların yaradılmasına,
fənlərin tədrisində innovasiyaların tətbiqinə
üstünlük verilmişdir. 65 məktəbin bir, 36
məktəbin iki, 12 məktəbin isə üç layihəsi qalib
elan edilmişdir. Məktəb Qrantı Proqramı
Respublika Komissiyasının yekun rəyi əsasında
İsmayıllı rayonunun 100 (409008 AZN dəyərində),
Ucar rayonun 53 (205461 AZN dəyərində), Şirvan
şəhərinin 20 (83587 AZN dəyərində) layihəsi
Dünya Bankı tərəfindən maliyyələşdirilmişdir.
Hər üç rayonun iştirakı ilə 2007-ci ilin mayında
I-III mərhələnin nəticəsinə dair geniş sərgi
keçirilmişdir.
Təhsil Sektorunun İnkişafı layihəsində
"İdarəetmə, planlaşdırma və monitorinq" əsas
komponentlərdən biri kimi diqqət mərkəzində
saxlanılmış, "Şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi", "Təhsilin İdarəolunmasının
Məlumat Sistemlərinin (TİMS) yaradılması",
"İdarəetmə və planlaşdırma imkanları"
alt-komponentləri çərçivəsində həyata
keçirilmişdir.
Məlum olduğu kimi, müasir dövrdə Azərbaycan
təhsilinin inkişafını ardıcıl müşahidə etmək,
onu vaxtaşırı dəyərləndirməklə
istiqamətləndirmək üçün dünya standartlarına
uyğun dinamik bir qiymətləndirmə sisteminin
olmasına ehtiyac yaranmışdır. İslahatın bu
mərhələsində belə bir layihənin
müəyyənləşdirilməsi, qiymətləndirmə sahəsində
tədbirlərin hazırlanıb həyata keçirilməsi məhz
həmin boşluğu doldurmaq zərurətindən irəli
gəlmişdir. Bununla əlaqədar "Şagird
nailiyyətlərinin qiymətləndirilməsi"
alt-komponenti çərçivəsində, ilk olaraq,
təşkilati məsələlərin həllinə diqqət yetirilmiş,
qiymtələndirmə sahəsindəki fəaliyyətləri təşkil
etmək və istiqamətləndirmək üçün institusional
baza formalaşdırılmışdır. 2005-ci ildə
qiymətləndirmə sahəsində qabaqcıl təcrübəni
öyrənmək məqsədilə Hollandiyaya tədris səfəri
təşkil edilmişdir.
Növbəti mərhələdə müstəqil ölkə kimi
Azərbaycanın dünya təhsil məkanına
inteqrasiyası, şagirdlərin nailiyyətləri ilə
Beynəlxalq Şagird Qiymətləndirilməsi Proqramına
(PİSA) qoşulması istiqamətində də lazımi
tədbirlər görülmüşdür. İlkin sazişlər bağlanmış,
məlumatlar bazası yaradılmış, ölkə meneceri
seçilməklə onun fəaliyyəti təşkil olunmuş, digər
hazırlıq işləri aparılmışdır. Nəhayət,
Azərbaycan Respublikası Beynəlxalq
Qiymətləndirmə Proqramında iştirak etmiş və bu
proqram çərçivəsində ümumtəhsil məktəblərinin 15
yaşlı şagirdlərinin təlim nailiyyətləri 2006-cı
ilin aprel-may aylarında qiymətləndirilmişdir.
Beynəlxalq qiymətləndirmə ilə yanaşı, 2006-cı
ildə IV-IX siniflərdə ana dili və riyaziyyatdan
milli qiymətləndirmə aparılmışdır.
2005-2006-cı dərs ilində ilk dəfə İmişli və
Bakının Xətai rayonlarında orta təhsil kursu
üzrə mərkəzləşdirilmiş imtahan sistemi tətbiq
edilmişdir. 2006-2007-ci dərs ilində isə həmin
rayonlarla bərabər, Bakının Səbail rayonu və
Sumqayıt şəhərinin ümumtəhsil məktəblərində orta
təhsil kursu üzrə buraxılış imtahanları
mərkəzləşdirilmiş qaydada aparılmışdır. Növbəti
dərs ilində bu şəbəkə bir qədər də
genişləndirilmiş və 2008-2009-cu dərs ilində
bütün ölkəni əhatə etmişdir.
Layihə çərçivəsində əldə edilmiş nailiyyətlərdən
biri də "Azərbaycan Respublikasının ümumtəhsil
sistemində qiymətləndirmə Konsepsiyası"nın
yaradılması olmuşdur. Bu sənədin hazırlanmasında
müəllimlər, metodistlər, təhsil menecerləri
maraqlı olan tərəflər kimi iştirak etmişlər.
Onun müzakirəsini daha geniş miqyasda təşkil
etmək məqsədi ilə layihə variantı çapa
hazırlanaraq mətbuatda dərc olunmuşdur. Həmin
Konsepsiya Nazirlər Kabinetinin 13 yanvar
2009-cu il tarixli qərarı ilə təsdiq
edilmişdir.
Layihədə nəzərdə tutulan "Təhsilin
İdarəolunmasının Məlumat Sistemlərinin (TİMS)
yaradılması" alt-komponentinin icra olunması
üçün ümumi təhsil sistemini əhatə edən məlumat
bazası (məktəblərin xəritələşməsi, şagird və
pedaqoji kadr kontingenti, rəhbər işçilər)
yaradılmış, həmin məlumatlar nazirliyin İnternet
səhifəsində yerləşdirilmişdir.
"İdarəetmə və planlaşdırma imkanları"
alt-komponenti üzrə həyata keçirilən tədbirlər
də ölkə miqyasında aparılan islahatların ümumi
məntiqinə uyğun qurulmuşdur. Burada da ilk
olaraq institusional baza möhkəmləndirilmiş,
zəruri normativ-hüquqi baza formalaşdırılmışdır.
Təhsilin idarəolunmasında strateji təhlillərin
diaqnostik xarakter daşımasının zəruriliyi
nəzərə alınmış, Təhsil Nazirliyində strateji
planlaşdırma və müasir hesabatvermə mexanizmi
tətbiq edilmişdir. Bundan əlavə, Təhsil
Problemləri İnstitutunda Təhsildə Tətbiqi
Tədqiqatlar Mərkəzi yaradılmış, onun
fəaliyyətini düzgün istiqamətə yönəltmək və
tənzimləmək üçün tədbirlər həyata keçirilmişdir.
Təhsil Sektorunun İnkişafı Layihəsi başa çatmaq
ərəfəsində onun müddətinin uzadılması barədə
Dünya Bankı ilə Azərbaycan hökuməti arasında
razılıq əldə edilmişdir. Buna səbəb fənn
kurikulumlarının tətbiqinin 2007-2008-ci dərs
ilindən 2008-2009-cu dərs ilinə keçirilməsi ilə
əlaqədar müəllimlərin ixtisasartırması və
ictimaiyyətin maarifləndirilməsi tədbirlərinin
həyata keçirilməsi zərurəti olmuşdur. ölkənin
beynəlxalq şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi proqramlarında iştirakı və
buraxılış imtahanlarının mərkəzləşmiş qaydada
aparılmasına edilən dəstək də (təmir, optik və
çap avadanlıqlarının alınması, tədris səfərinin
və texniki xidmətin təşkili və s.) müddətin
uzadılması səbəblərindən biridir.
Təhsil Sektorunun İnkişafı Layihəsinə ayrılmış
vəsaitlərin (Dünya Bankının kredit vəsaitləri
19,94 milyon ABŞ dolları, Azərbaycan hökumətinin
layihədəki iştirak payı 2,95 milyon ABŞ dolları)
xərclənməsi vəziyyəti layihənin sonuna aşağıdakı
kimi olmuşdur.
Təhsil Sektorunun İnkişafı Layihəsi çərçivəsində
həyata keçirilən islahatyönümlü tədbirlər
zamanına görə xüsusi aktuallıq kəsb edirdi və
keçid dövrü üçün çox vacib idi. Etiraf etmək
lazımdır ki, həmin tədbirlərin icrası prosesində
pedaqoji ictimaiyyətdə, bütövlükdə, Azərbaycan
cəmiyyətində təhsilin məqsəd və vəzifələrinə
yeni yanaşma formalaşmağa başladı, ümumi təhsil
sisteminin mütərəqqi dünya təcrübəsi əsasında
yenidən qurulmasına hərtərəfli imkanlar yarandı,
eyni zamanda ölkəmizdə müasir təfəkkürə malik
pedaqoji potensialın üzə çıxarılmasında
əhəmiyyətli rol oynadı.
Qeyd edim ki, bu yazıda Təhsil Sektorunun
İnkişafı Layihəsi (TSİL) üzrə müəyyən olunmuş
komponentləri əhatə edən alt-komponentlər barədə
ətraflı açıqlama verilməsi qarşıya məqsəd
qoyulmamışdı. Lakin hesab edirəm ki, növbəti
məqalələrdə bu gün Azərbaycan cəmiyyətini daha
çox maraqlandıran və aktual hesab olunan
təhsilin məzmunu, şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi və dərslik yaradıcılığı
sahəsində həyata keçirilən islahatyönümlü
tədbirlər haqqında geniş məlumatların diqqətə
çatdırılması ictimaiyyətin maarifləndirilməsi
baxımından mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Məlum olduğu kimi, Təhsil Sektorunun İnkişafı
Layihəsini əhatə edən bütün komponent və
alt-komponentlər çərçivəsində yerinə yetirilən
tədbirlər birmənalı şəkildə ümumi təhsilin
keyfiyyətinin yüksəldilməsinə xidmət edir.
Sağlam məntiqə görə ümumi təhsilin keyfiyyəti
mövcud tələbata uyğun optimal müəyyən olunmuş
məzmundan və onun reallaşdırılmasını təmin edən
dərslik və dərs vəsaitlərindən, şagird
nailiyyətlərinin çevik və səmərəli
qiymətləndirilməsi sisteminin yaradılmasından,
yüksək peşəkarlıq səviyyəsinə malik
müəllimlərdən, məktəblərdə hərtərəfli təhsil
infrastrukturunun və maliyyə müstəqilliyi
şəraitinin təmin olunmasından birbaşa asılıdır.
Göründüyü kimi, bu, bir-biri ilə qarşılıqlı
əlaqədə olan, biri digərini tamamlayan
düşünülmüş bütöv bir işlək mexanizm təsiri
bağışlayır və həmin sistemi əhatə edən
parametrlərdən hər hansı birində baş verən
gerilik keyfiyyətə mənfi təsir edir, inkişafı
ləngidən amilə çevrilir. Təhsil Sektorunun
İnkişafı Layihəsinin əsasını da məhz bu
məsələlərin həyata keçirilməsi sahəsində əməli
fəaliyyətə başlanması, ictimaiyyətin və müvafiq
səlahiyyətli icra orqanlarının diqqətinin həmin
problemlərin həllinə yönəldilməsi və ilkin
mərhələdə əldə olunan nəticələr əsasında
perspektiv istiqamətlərin müəyyənləşdirilməsi
təşkil etmişdir.
Bu məqalədə Təhsil Sektorunun İnkişafı
Layihəsinin "ümumi təhsilin keyfiyyəti və onun
real tələbatlara uyğunluğu" komponentinin
"Kurikulum islahatı" alt-komponentinə aid
mahiyyətcə vacib məqamları bir qədər ətraflı
diqqətə çatdırmaq istərdim. Heç şübhəsiz,
layihənin başlanması ərəfəsində, layihə həyata
keçirilən müddətdə və daha sonralar bu haqda çox
yazılıb danışılsa da, fikrimcə, izah və
açıqlamalara hələ çox ehtiyac vardır. çünki hər
hansı bir sahədə, o cümlədən də təhsil sahəsində
köklü mahiyyət dəyişiklikləri ilə müşayiət
olunan islahatların məqsəd və vəzifələrinə
münasibətdə fikir ayrılıqlarını birdən-birə
aradan qaldırmaq, hamını eyni məxrəcə gətirmək
qeyri-mümkündür. İslahatların zəruriliyi barədə
nəinki ictimaiyyətin ayrı-ayrı təbəqələri, hətta
uzunillik təcrübəyə malik təhsil mütəxəssisləri
arasında da ziddiyyətli fikirlər bu gün də
mövcuddur. Bu mənada islahatlar çox ağır və
gərgin zəhmət tələb edən bir prosesdir.
Nəzərdə tutulan islahatların dövrün, zamanın
tələbindən və bu tələblərə görə cəmiyyətdə
yenilikçilik meyillərinin güclənməsindən irəli
gəldiyi hamıya məlumdur. Başqa sözlə, hər hansı
bir ölkədə tarixi şəraitə uyğun olaraq siyasi,
iqtisadi və sosial-mədəni durumun səviyyəsi, bir
növ, indikator rolunu oynayaraq bu və ya digər
sahədə, həmçinin də təhsil sahəsində
islahatların vacibliyini şərtləndirir. ölkədə
siyasi sabitlik, iqtisadi inkişaf, elmi
potensial yoxdursa, islahatların aparılmasından
danışmağa belə dəyməz. Lakin islahatlar nə qədər
mütərəqqi xarakterli olsa da, özü ilə diqqətli
yanaşma tələb edən problemlər də gətirir. Bu
mənada Azərbaycanın ümumi təhsil sahəsində
əsasən 2003-2007-ci illərdə həyata keçirilmiş və
obyektiv səbəblərdən icra müddəti 2009-cu ilədək
uzadılmış Təhsil Sektorunun İnkişafı Layihəsi
çərçivəsində əhatə olunmuş məsələlər, eləcə də
ümumi təhsilin məzmun istiqamətlərinin fərdin,
cəmiyyətin, dövlətin ehtiyac və tələbatına görə
müəyyənləşdirilməsi indiki vaxtda ən ciddi
problemlərdən hesab olunur.
XXI əsrin birinci onilliyinin artıq başa çatdığı
bir vaxtda təhsilin məzmun istiqamətlərinin
müəyyən olunması ilə bağlı problemlərdən
danışmaq bəlkə də kimlərəsə təəccüblü görünə
bilər. Yəni düşünərlər ki, dünyada ən həssas
optik cihazların kəşf olunduğu, insanlarda
vahimə oyadan dəhşətli xəstəliklərin
müalicəsinin tapıldığı, yer üzündəki həyata
birbaşa müdaxilə etmək gücünə malik kosmik
sistemlərin yaradıldığı indiki vaxtda hər hansı
bir təhsil pilləsi üçün təlim-tərbiyənin
məzmununun hazırlanması nə çətin işdir.
Bu məqamda maraqlı bir hadisəni xatırlatmaq
yerinə düşərdi. Məşhur Kuba şahmatçısı
X.Kapablanka dünya çempionu adını qazandıqdan
sonra mərasimlərin birində ona sual verirlər ki,
yəni şahmat oyunu bu qədər mürəkkəbdir?! Cavab
belə səslənir: Burada mürəkkəb heç nə yoxdur.
Sadəcə, götürdüyün fiquru lazım olan xanaya
qoymaq lazımdır.
Həqiqətən, çox ibrətamiz bir əhvalatdır.
Əslində, həyatda ən mürəkkəb məsələlər zahirən
sadə görünənlərdir. Necə ki, uşaqlar üçün yazmaq
böyüklər üçün yazmaqdan qat-qat çətindir. Yeri
gəlmişkən, son 60-70 il ərzində uşaqlar üçün
yazılan hansı bir əsəri göstərmək mümkündür ki,
o, M.Ə.Sabirin "Gəl-gəl, a yaz günləri", "Uşaq
və buz", "Cütçü", A.Səhhətin "Vətən", "Yay
səhəri", A.Şaiqin "Keçi", "Xoruz" şeirləri qədər
sevilən və dillər əzbəri olsun.
Bu mənada təhsilin məzmununun müəyyən edilməsi
prosesi də istisna deyildir. Həmin problem bütün
dövrlərdə aktual sayılmış, mütəxəssisləri daim
düşündürmüşdür. Hazırda dünyada elə bir ölkə,
hətta ən inkişaf etmiş ölkə belə göstərmək olmaz
ki, burada təhsilin məzmunu ilə bağlı mövcud
vəziyyət tam qənaətbəxş, bu sahədə görülən işlər
isə bitmiş hesab edilsin. çünki cəmiyyət daim
inkişafdadır və bu inkişafın sürəti təhsilin
məzmununun daim yeniləşdirilməsi və
təkmilləşdirilməsini tələb edir. Təhsilin əsas
vəzifəsi son nəticədə ölkə üçün faydalı insanlar
yetişdirməkdir. Onun fəlsəfi mahiyyəti də məhz
bundan ibarətdir. Əgər hər hansı bir dövrdə
zamanın inkişaf tempinə qismən uyğunlaşan ölkədə
təhsilin səviyyəsi mövcud tələbatı ödəmirsə, o
ölkənin 10-20 il sonra inkişafdan geri qalacağı
obyektiv reallıqdır. Ona görə ki, həmin vaxta
qədər inkişafa təkan verəcək insanlar formalaşa
bilməyəcəkdir. Həmişə deyirlər ki, müəyyən bir
ölkənin 25-30 il sonrakı tərəqqisini təsəvvür
etmək üçün onun təhsilinin bugünkü səviyyəsini
qiymətləndirmək lazımdır. Bu məlum həqiqətə onu
da əlavə etmək olar ki, hər hansı bir ölkənin
inkişafyönümlü müasir təhsil tendensiyalarını
dəstəkləməsinə, mütərəqqi beynəlxalq təhsil
məkanına inteqrasiya olunmaq meyillərinə əminlik
yaranması üçün həmin ölkədə təhsilin hazırda
müəyyən edilmiş məzmununa diqqət yetirmək
kifayət edər. Beləliklə, məzmun, obrazlı desək,
təhsilin güzgüsüdür, onun əyarını üzə çıxaran
məhək daşıdır.
Bütün fəaliyyət sahələrində, eləcə də təhsil
sahəsində həyata keçirilən tədbirlərin konkret
nəticələr əldə olunmasına yönəldilməsi
inkaredilməz faktdır. Nəticələrin optimal və
düzgün müəyyən olunması isə məqsəd və
vəzifələrin aydın təsəvvür edilməsində başlıca
şərtdir. Məqsəd və vəzifələr işlənib
hazırlanarkən, hesab edirəm, "şagirdlərə ümumi
təhsil verməklə nəyə nail oluruq", "ümumi təhsil
məktəblərində hansı göstəricilərə və
keyfiyyətlərə malik şəxsləri formalaşdırırıq"
sualları diqqət mərkəzində durmalıdır.
Müstəqillik illərində ümumi təhsil sahəsində
islahatların zəruriliyi əsaslandırılarkən bu
suallara dönə-dönə müraciət olunmuşdur. İnkişaf
etmiş bir sıra ölkələrin təcrübəsi öyrənildikdən
sonra nəticələr sovetlər dönəmindəki vəziyyətlə
müqayisə edilmiş və xarici mütəxəssislərin
tədqiqatları da nəzərə alınmaqla aşağıdakı
məzmunda rəy formalaşdırılmışdır:
- Azərbaycanda olan cari kurikulum modeli,
əsasən, fənlər üzərində qurulmuşdur,
təklifyönümlüdür. Şagirdlərin dərs yükü çox
ağırdır, bu isə onların informasiya ilə xeyli
yüklənməsinə və nəticədə təlimlə bağlı
problemlərin yaranmasına səbəb olur. Cari sistem
şagirdlərin müstəqil tədqiqat aparması,
düşünməsi, kitabxana və digər vasitələrdən
istifadə etməsi üçün zəmin yaratmır. Səhv olaraq
hesab edilir ki, əgər şagirdlərə müəyyən fənnin
məzmunu öyrədilirsə, onlarda məhsuldarlıq və
məsuliyyət kimi keyfiyyətlər formalaşır;
- Fənlər vasitəsilə bilik və bacarıqların
verilməsi zamanı daha çox faktlardan istifadə
olunur, məlumatların yadda saxlanmasına üstünlük
verilir. Fənlərin əksəriyyətində uşaqların
təfəkkür və düşüncə tərzini, qabiliyyətini
inkişaf etdirən məzmun yoxdur;
- Müxtəlif siniflər üzrə eyni fənlərin
məzmununda lazımsız təkrarlamalar mövcuddur ki,
bunlar da təlim nəticələrinin keyfiyyətinə
lazımi diqqət yetirməyə maneçilik törədir;
- Orta məktəb məzunlarının real həyata
hazırlanmasının vacibliyi kifayət qədər nəzərə
alınmır. Tədris proqramlarında həddən artıq elə
məlumatlar mövcuddur ki, şagirdlər onları
əzbərləmək yolu ilə öyrənmək məcburiyyətində
qalırlar. Bazar cəmiyyəti üçün lazım olan bilik
və bacarıqların öyrənilməsinə az əhəmiyyət
verilir. Məsələn, problem həlli, tənqidi
düşünmə, fikir yürütmə, alternativ izahatların
axtarılması və digər bu kimi məsələlər tədris
proqramlarında əsas hədəf kimi qarşıya qoyulmur
və s.
Həqiqətən də əgər ümumi təhsili orta məktəblərdə
oxuyan şagirdlər üçün müstəqil həyata hazırlıq
dövrü adlandırırıqsa, o zaman həmin
müəssisələrin məzunlarının tədris edilən fənlər
üzrə zəruri biliklərə yiyələnməsi ilə yanaşı,
cəmiyyətin faydalı üzvü olmaq, həyatda müstəqil
yaşamaq üçün onlara problemli vəziyyətlərdən
çıxa bilmək, rəqabətdən çəkinməmək, müstəqil
qərarlar qəbul etmək, birgəfəaliyyət,
əməkdaşlıq, qeyri-standart düşünmək, ünsiyyət
mədəniyyəti, tolerantlıq və dözümlülük,
təşkilatçılıq və sair vacib həyati bacarıqlar
aşılanmalıdır.
Təhsil tarixinə diqqət yetirsək, hələ ta qədim
zamanlardan eramızdan əvvəlki dövrlərdə də
təhsilə cəlb olunmuş uşaq və gənclərə zamanın
tələbinə görə, ilk növbədə, həyati bacarıqlar
verilirdi. Natiqlik məharəti, aydın və səlis
danışıq, ox atmaq, qılınc oynatmaq, üzgüçülük,
gimnastika o vaxtlar məktəb təliminin əsas
elementlərindən sayılırdı. Təbii ki, zaman
ötdükcə bu dəyərlər də dövrün ehtiyaclarına görə
dəyişmiş, daha müasir hədəfləri əks etdirmişdir.
Sovetlər dönəmində həyata keçirilən ümumi
təhsilin vəziyyəti ilə bağlı aparılan təhlil və
tədqiqatların yuxarıda qeyd edilən
nəticələrindən isə məlum olur ki, 80 ilə yaxın
bir müddətdə məktəblərimizdə daha çox tədris
olunan fənlər üzrə nəzəri materialların
mənimsədilməsi, bir qayda olaraq, əsas məqsəd
hesab edilmiş, bu fənlərin təcrübi əhəmiyyətinə
lazımi diqqət yetirilməmişdir. Əslində, ümumi
təhsilin bütövlükdə məzmunu yox, ayrı-ayrı
fənlərin məzmunu işlənib hazırlanmışdır.
Fənlərin məzmunu isə müvafiq dövlət standartları
olmadığından yalnız fəsil, bəhs və mövzuları
əhatə etmiş, bunlar da müəyyənləşdirilərkən bir
sıra hallarda onların şagirdlər üçün nə dərəcədə
vacib olub-olmaması nəzərə alınmamışdır.
Nəticədə nələr baş vermişdir:
- tədris proqramları və dərsliklər məzmun
etibarı ilə ağırlaşdırılmış, bir çox hallarda
ikinci dərəcəli materiallarla yüklənmişdir;
- tədris proqramları hazırlanarkən şagirdlərin
maraq dairəsi, potensial imkanları kifayət qədər
nəzərə alınmamış, onların bir çoxu, xüsusilə,
riyaziyyat və təbiət fənləri üzrə hətta minumum
səviyyədə bilik və bacarıqlar qazanmadan formal
olaraq sinifdən-sinfə keçirilib təhsil sənədi
almış, beləliklə də məktəbin və müəllimin
nüfuzuna ciddi ziyan vurulmuşdur;
- orta məktəbi bitirən məzunların bir qisminə
formal surətdə verilən təhsil sənədi müstəqil
həyatda onlar üçün əhəmiyyət kəsb etməmişdir;
- müəyyən qrup şagirdlərin bu və ya digər
fənləri mənimsəyə bilməməsi səbəbləri
araşdırılmadan onlara məktəbdə mənfi münasibət
bəslənilmiş, belə hallar həmin şagirdlərin
təhsildən yayınmasına, "çətin uşaqlar"
siyahısına düşməsinə gətirib çıxarmışdır və s.
Bütün bunları bir daha diqqətə çatdırmağımız,
əlbəttə, ictimaiyyətdə ümumi təhsil sahəsində
islahatların zəruriliyinə qəti əminlik yaratmaq,
eyni zamanda vətəndaşlarımızın islahatyönümlü
tədbirlərə həssas münasibət göstərməsi, onların
bu prosesdə fəal iştirak etmələri ilə bağlı
istəyimizdən irəli gəlir.
Aparılan təhlil və tədqiqatların obyektiv
mövqedən formalaşdırılmış nəticələrinə əsasən
artıq Azərbaycan cəmiyyətində ümumi təhsilin
məqsəd və vəzifələrinə, məzmun istiqamətlərinə
yeni baxış və yanaşma tərzi yaranmışdır. Müasir
dünya təcrübəsini əks etdirən həmin baxış və
yanaşmalar 2006-cı ilin 30 oktyabrında
Azərbaycan hökuməti tərəfindən təsdiq olunmuş
"Azərbaycan Respublikasında ümumi təhsilin
Konsepsiyası (Milli Kurikulumu)" sənədinin
əsasını təşkil etmişdir. ölkəmizin təhsil
tarixində forma, məzmun və mahiyyətcə tamamilə
yeni bir hadisə olan bu sənəd konseptual
xarakter daşımaqla İslahat Proqramında irəli
sürülən mühüm bir müddəanın -"təhsilalanın
şəxsiyyət kimi formalaşdırılmasını, onun
təlim-tərbiyə prosesinin əsas subyektinə
çevrilməsini başlıca vəzifə hesab edən, milli
zəminə, bəşəri dəyərlərə əsaslanan, bütün
qurumların fəaliyyətini təhsilalanın mənafeyinə
xidmət etmək məqsədi ətrafında birləşdirən yeni
təhsil sisteminin yaradılması" ideyasının
reallaşdırılması istiqamətində atılan ciddi
addımlardan biri kimi qiymətləndirilməlidir.
Təsadüfi deyil ki, ümumi təhsilin Konsepsiyası
(Milli Kurikulumu) sənədi həmin müddəada ifadə
olunmuş fikirlər nəzərə alınmaqla
tələbyönümlülük, nəticəyönümlülük, inteqrativlik
prinsipləri əsasında hazırlanmış, şagirdlərin
təhsil səviyyələri üzrə ardıcıl inkişafı diqqət
mərkəzində saxlanılmışdır.
Bu məqamda qeyd edilən prinsiplərin mahiyyətinin
qısa açıqlanması, fikrimcə, oxucular üçün
maraqlı olardı:
Tələbyönümlülük
- təhsilin məzmununun fərdin, dövlətin,
cəmiyyətin ehtiyac və tələbatları, yaxın gələcək
üçün inkişaf perspektivləri nəzərə alınmaqla
müəyyənləşdirilməsi.
Nəticəyönümlülük
- təhsil prosesinin hər hansı bir mərhələsində
əldə olunması nəzərdə tutulan nəticələrin
əvvəlcədən müəyyən edilməsi.
Şəxsiyyətyönümlülük
- təhsilalana gələcək müstəqil həyat
fəaliyyətini qurmaq üçün zəruri bacarıq və
vərdişlərin aşılanması, onların milli mənəvi və
bəşəri dəyərlər zəminində formalaşmasının
prioritet kimi qəbul olunması.
Şagirdyönümlülük
- təlim-tərbiyə prosesinin şagirdlərin meyil və
marağı, potensial imkanları, ardıcıl inkişafı,
sağlamlığının mühafizəsi və təhlükəsizliyi
nəzərə alınmaqla təşkili, hamı üçün bərabər
təhsil şəraitinin təmin olunması, istedadı ilə
fərqlənənlərin vaxtında aşkara çıxarılması və
onların inkişafının diqqət mərkəzində
saxlanması.
İnteqrativlik
- təlim nəticələrinin biri digərini tamamlaması,
inkişaf etdirilməsi, fəndaxili və fənlərarası
əlaqələrin təmin olunması.
Nə üçün Milli Kurikulum konseptual sənəd
adlanır? Ona görə ki, burada təsbit olunmuş
müddəalar sonrakı mərhələdə fənn
kurikulumlarının, müvafiq təlim
strategiyalarının hazırlanması üzrə baza hesab
edilir. Hökumət səviyyəsində təsdiq olunmuş bu
sənəd özündə ümumi təhsilin hər bir səviyyəsi
üzrə məqsədləri, təlim nəticələrini, məzmun
standartlarını, tədris olunan fənləri və fənlər
üzrə təlim nəticələrini, həftəlik dərs və
dərsdənkənar məşğələ saatlarının miqdarını,
pedaqoji prosesin təşkili, təlim
nailiyyətlərinin qiymətləndirilməsi və
monitorinqi üzrə əsas prinsipləri, ümumi təhsilə
və ümumi təhsilli şəxsə verilən tələbləri ehtiva
edir.
(Ardı var)
Misir MƏRDANOV,
Azərbaycan Respublikasının
təhsil naziri, fizika-riyaziyyat
elmləri doktoru, professor |