|
İstanbul Universiteti Cərrahpaşa tibb fakültəsinin
tələbəsi Aysel Həsənova ilə müsahibə
 Aysel
Yusif qızı Həsənova 1992-ci il mayın 16-da Bakı
şəhərində anadan olub. 1998-2001-ci illər arasında 229
nömrəli tam orta məktəbdə, 2001-2009-cu illər arasında
70 nömrəli pilot məktəb-liseydə təhsil alıb. 2009-cu
ildə TQDK tərəfindən keçirilən imtahanların nəticəsinə
görə Azərbaycan Tibb Universitetinin
müalicə-profilaktika fakültəsinə qəbul olub. 2012-ci
ildə Azərbaycan Tibb Universiteti ilə İstanbul
Universiteti arasında olan tələbə mübadilə proqramı
əsasında keçirilən müsabiqədə iştirak edərək İstanbul
Universiteti Cərrahpaşa tibb fakültəsində təhsilini
davam etdirmək hüququ qazanıb. Hazırda "2007-2015-ci
illərdə Azərbaycan gənclərinin xarici ölkələrdə təhsili
üzrə Dövlət Proqramı" çərçivəsində Cərrahpaşa tibb
fakültəsinin tələbəsidir.
- Orta məktəbdə daha çox hansı fənlərə üstünlük
verirdiniz? İlk uğurlarınızı necə xatırlayırsınız?
- Orta məktəbdə mənim ən böyük uğurlarım 70 nömrəli
məktəb-liseylə bağlı olub. Dəfələrlə riyaziyyatdan
imtahanlar verərək seçilən şagirdlərin və savadlarına,
pedaqoji peşəkarlıqlarına heyran olduğum müəllimlərin
dərs dediyi bir sinifdə - həmişə rəqabətin üstün olduğu
bir şəraitdə təhsil almışam. Xüsusilə də müəllimlərimin
diqqəti, öyrətmək həvəsi əvəzolunmaz idi. Dərslərə
gəldikdə, bir az valideynlərimin təsirindən də olsa
riyaziyyat, kimya və fizikanı çox sevirdim.
Riyaziyyatdan məsələləri həll edərkən özümü sanki dünya
problemlərini həll edirmiş kimi hiss edirdim.
Uğurlarıma gəldikdə IX sinifdə kimya üzrə
olimpiadanın şəhər turunda I yerə layiq görüldüm.
Daha sonra 2010-cu ildə AMEA-nın həqiqi üzvü,
akademik Vaqif Abbasovun təşəbbüsü ilə keçirilən
"İstedad bankı" müsabiqəsində istedadlı şagirdlərin
siyahısına daxil oldum. Ancaq bu illər ərzində mənim
üçün ən böyük uğur Azərbaycan Tibb Universitetinə daxil
olmağım və Prezident təqaüdçüsü adına layiq görülməyim
idi. Prezident təqaüdçüsü olmaq hər zaman arzum idi və
Allaha şükürlər olsun ki, buna nail oldum.
- Sizdə həkimliyə maraq necə yarandı? Kimlərin dəstəyi
oldu?
- Bu sahəni seçməyimdə bir çox amilin rolu olub.
Valideynlərim özləri də həkim olmağı arzulayıblar,
ancaq bəzi səbəblərə görə onlar buna nail ola
bilməyiblər. Bəzən "görəsən, bu istək irsi olaraq mənə
keçibmi" deyə düşünürəm. Bundan başqa, tez-tez
xəstələnən bir uşaq olmuşam. Bəzi həkimlər kifayət
qədər diqqət göstərmədiyi üçün xəstəliyim ağırlaşıb və
adi bir qrip infeksiyasına görə aylarla dərslərimə
davam edə bilməmişəm. Çox yaxşı xatırlayıram, 12 yaşım
olanda yaxşı həkim olacağıma və uşaqların mənim
vəziyyətimə düşməməsi üçün əlimdən gələni edəcəyimi
özümə söz verdim. Bir də mən sadəcə insanlara kömək
etmək istəyirdim və bunu reallaşdıra bilməyim üçün bu
sənətin mənə kömək edəcəyini düşünürəm. Xəstə olan,
ağrı çəkən insanların dərdinə əlac tapıb onları
xəstəliklərdən qoruya bilmək, insanlara sağlamlıqlarını
geri qaytarmaq, öz həyatlarına istədikləri kimi davam
etmək şansını verə bilmək fikri mənə bu sahəni seçməyə
kifayət edirdi.
- Xaricdə təhsil almağa necə qərar verdiniz? Qərarınız
ailənizdə necə qarşılandı?
- Əslində, xaricdə təhsil almaq istəyi məndə hər zaman
var idi. Aldığım tibb təhsili bunun mənim üçün çox
zəruri olduğunu bir daha göstərdi. Azərbaycan Tibb
Universiteti çox köklü, əsaslı təhsil sisteminə malik
bir təhsil müəssisəsidir. Ancaq tibb sahəsində ən
müasir biliklərə yiyələnmək üçün xaricdə təhsili davam
etdirməyin ən azından mənim üçün zərurət olduğunu
düşünürdüm. Qarşıma İstanbul Universitetinin
müsabiqəsi çıxdı və mən də iştirak etməyə qərar
verdim. Nəticədə Türkiyədə təhsil almaq istəyim
reallaşdı. Ailəmin bu məsələdə mənə çox böyük dəstəyi
olub. Məni xaricdə təhsil almaq üçün həmişə
həvəsləndiriblər, bu sahədə hər araşdırmamda
suallarıma cavab tapmaqda çox kömək ediblər və etməkdə
də davam edirlər.
- Dövlət Proqramına qəbul olunmağınız barədə xəbəri necə
qarşıladınız?
- Bunu bəlkə də çoxları bilmir, amma məsələn, Türkiyədə
tələbələrə təmənnasız təqaüd, demək olar ki, verilmir.
Verilən təqaüdlər də çox az bir məbləğdir, ya da
tələbələr işləməyə başladıqdan sonra maaşları ilə
ödəməlidirlər. Amma bizə verilən təqaüd üçün dövlətin
bizdən istədiyi sadəcə öz ixtisasımız üzrə peşəkar,
yüksəkixtisaslı kadr kimi yetişməyimizdir. Düzdür,
müqavilə şərtinə görə bizdən tələb olunan təhsilimizi
bitirdikdən sonra sadəcə vətənimizə geri dönüb öz
xalqımıza xidmət etməyimizdir. Müqavilənin şərti olmasa
belə, vətənimizə geri qayıdıb, xalqımıza xidmət etmək
ən azı mənim üçün mənəvi borcdur.
Seçimlərə gəldikdə çox ədalətli bir seçim olduğunun
şahidi oldum. Dövlət Proqramına qəbul olduğumu öyrənəndə
sevincimin hədd-hüdudu yox idi. Qürbət ölkədə öz
dövlətinin qayğısını hiss etmək mənim üçün çox
önəmlidir.
- Ölkəmizin təhsil sistemində baş verən yeniliklərə
münasibətiniz?
- Ölkəmizin təhsil sistemində baş verən son mütərəqqi
islahatları, məktəblərlə bağlı dəyişiklikləri sosial
mediadan, mətbuatdan mümkün olduğu qədər izləyirəm.
Müəllimlərin sınaq qiymətləndirilməsi imtahanının
keçirilməsi diqqətimi daha çox cəlb etmişdi. Mən bu
yeniliyin çox yaxsı nəticələr verəcəyini düşünürəm.
Bundan başqa, bizim universitetlərdə oxuyan
tələbələrin artıq beynəlxalq Erasmus imtahanında iştirak
edə bilmələri də sevindirici haldır. Ümumilikdə isə
təhsil naziri Mikayıl Cabbarovun fəaliyyətinin
təhsilimizdə çox önəmli yeniliklərə səbəb olacağına
inanıram.
- Tələbə həyatınız necə keçir?
- İstanbul Universiteti kimi tarixi olan bir ali
məktəbdə təhsil alıram və mən oxuduğum universiteti
çox sevirəm. Artıq klinik fənlərə keçdiyim, xəstəlik
deyil, xəstə üzərində ixtisasımı öyrəndiyim üçün həkim
olmağın nə demək olduğunu anlamağa başlamışam. Bu da
mənə seçimimin nə qədər düzgün olduğunu sübut edir.
Asudə vaxtlarımda mahnılara qulaq asmağı sevirəm. Boş
vaxtlarımı sahildə dənizə baxaraq gəzişməklə keçirməyə
çalışıram. Bundan başqa mümkün qədər xəbərləri izləməyə
çalışıram.
- Oxuduğunuz ali məktəbdə müəllim-tələbə münasibəti
necədir?
- Bizim fakültədə müəllim-tələbə münasibəti çox
gözəldir. Müəllimlərimizi nə qədər suallarla "narahat
etsək" də onlar həmişə səbrlə, bəzən təkrar-təkrar
eyni şeyi izah edirlər. Bundan başqa, həmişə fakültənin
bizə təhsil vermək üçün mövcud olduğunu qeyd etmələri və
bunu bizə hiss etdirmələri, mümkün qədər öz həkimlik
təcrübələri ilə bölüşmələri müəllim-tələbə
münasibətlərinin gözəl bir nümunəsidir.
Müəllimlərimizin bizə sadəcə tələbə olaraq deyil, həm
də bir gələcək həkim həmkarları kimi yanaşmaları da
gözəl bir məqamdır. Biz müəllimlərimizdən təkcə
xəstəliklərə deyil, həm də xəstələrə necə yanaşmalı
olduğumuzu öyrənirik. Çünki həkimlərin işi xəstəliyi
deyil, xəstəni müalicə etməkdir.
- Universitetdə imtahan sessiyası necə təşkil olunur?
- İmtahanlar kursdan-kursa və hətta
fakültədən-fakültəyə dəyişir. İstanbul Universitetində
2 tibb fakültəsi var. Onların sistemləri belə,
fərqlidir. Bizim fakültədə ilk 3 kursda hər semestrin
ortasında və sonunda bir neçə fəndən imtahan
keçirilir. Amma 4-cü kursdan etibarən klinik fənlərə
başlayırıq. Klinik fənlərdə vəziyyət bir az fərqli
olur. Məsələn, ilk əvvəl daxili xəstəliklər fənninin
tədrisi başlayır və 11 həftə boyunca hər gün sadəcə
nəzəri və təcrübə dərsləri olur. Fənn 11 həftə sonunda
bitir və 1-2 gündən sonra imtahan olur. Amma bütün
fənlər o qədər uzun keçilmir. Bəziləri sadəcə 1 həftə
müddətində də ola bilir.
- Türkiyədə təhsil dövründə hansı akademik uğurlarınız
olub?
- Düzünü desəm, dərslərimi öyrənməyə və anlamağa o qədər
enerjim və vaxtım gedir ki, nə qədər arzulasam da elmi
araşdırmalara qatılmaq imkanım olmayıb. İnşallah,
bunları 2-ci təhsilim müddətində etməyə çalışacağam.
Ancaq mənim üçün ən böyük uğur 1 neçə ay öncə
Almaniyanın Berlin şəhərində Charite Universitet
Xəstəxanasında 1 aylıq təcrübə keçməyim idi. Almaniya
kimi tibb sahəsi çox irəlidə olan ölkənin ən yaxşı
universitetlərindən birində təcrübə üçün müraciətimin
qəbul olunması mənim üçün çox önəmli idi. Bu ölkədə
olmaq və oradakı xəstəxana şəraitindən, həkimlərin
işindən agah olmaq daha da önəmli idi.
- Xaricdə təhsil ümidlərinizi doğrultdumu? Sizcə,
təhsildə uğur əldə etməyin sirri nədədir?
- Xaricdə təhsil almaq məncə, həm həyata, həm də öz
ixtisasına fərqli pəncərədən baxmaqdır. Xarici bir
ölkədə və ixtisasını ən yaxşı bir şəkildə öyrənə
biləcəyin bir yerdə təhsil almaq gələcəkdə öz peşəni
icra edərkən özünə inamının olması üçün çox mühüm bir
addımdır. Ancaq zaman keçdikcə və fərqli yerləri
gördükcə anlayıram ki, sənin öz peşənə nə qədər vaqif
olacağını və icra edəcəyini oxuduğun yerdən çox, sən
özün müəyyən edirsən. Mənim yaxşı ya da pis həkim
olacağımı hansı şəhərdə və hansı universitetdə
oxumağımdan çox mənim məqsədyönlülüyüm, istəyim və
çəkdiyim zəhmət müəyyən edəcək. Məncə təhsildə uğur əldə
etməyin yolu heç vaxt istədiklərindən, arzularından əl
çəkməmək və onlara çatmaq üçün əlindən gələni etməkdən
keçir. Düzdür, həyatda həmişə hər şey istədiyimiz kimi
getmir. Amma ən pis anlarda belə özünə nə üçün bu yolu
seçdiyini təkrar etməyi və olanlarla barışıb yoluna
davam edə bilməyi bacarmaq lazımdır. Digər tərəfdən,
mən bizim insanlarımızın genetik olaraq çox istedadlı
olduğunu düşünürəm. Təbii ki, Azərbaycan kimi o qədər
bərəkətli torpağın insanları başqa cür ola bilməz. Amma
bunu unutmamaq və hər zaman xatırlamaq lazımdır.
- Gələcək planlarınız?
- O qədər çox arzum var ki, onları həyata keçirməyə
ömrüm yetəcəkmi, bilmirəm. İlk növbədə, ikinci
təhsilimi bitirib, ixtisasımı almaq istəyirəm. Öz
sahəmə mükəmməl bir şəkildə yiyələndikdən sonra
Vətənimə geri qayıdıb bir tərəfdən mənə ehtiyacı
olanlara tibbi köməyimi edib, bir tərəfdən elmi
araşdırmalar aparmaq istəyirəm. Digər tərəfdən də
Azərbaycan Tibb Universitetində bir vaxtlar mənim
oturduğum auditoriyadakı tələbələrlə bütün bilik və
təcrübələrimi bölüşmək və əlimdən gəldiyi qədər çalışıb
Azərbaycan səhiyyəsinin ən yüksək mərtəbələrə gəlməsində
kiçik də olsa bir payımın olmasını istəyirəm. İnşallah
bir gün bütün bunlara nail olaram...
- Biz də sizə bu nəcib missiyanıza çatmaqda uğurlar
arzulayırıq.
Oruc MUSTAFAYEV,
"Azərbaycan müəllimi" |
