|
 İçərişəhərdə
yerləşən "Abşeron" Rəsm Qalereyası 28 yanvar 2014-cü
ildə "Yaponiya müsabiqəsinin qalibləri" adlı sərgi açdı.
Fevralın 3-dək davam edən bu sərgidə Yaponiyanın Tokio
şəhərində YUNİSEF-in dəstəyi ilə "Yer kürəsində
dostcasına yaşamaq" adı altında keçirilən Beynəlxalq
Uşaq Ekoloji Rəsm Müsabiqəsində 2012-ci ilin qızıl
medalçısı olmuş 12 yaşlı Məhəmməd İsmayılovun, həmçinin
eyni müsabiqədə 2013-cü ilin qızıl medalçıları - 15
yaşlı Cavidan Əhmədovla, 8 yaşlı Nərgiz Əmiraslanlının
rəsmləri sənətsevərlərin diqqətinə çatdırıldı.
Əziz oxucular! Respublikamızı beynəlxalq aləmdə
tanıdan üç məktəbli rəssamımızı siz də tanıyın:
Cavidan Əhmədov, Məhəmməd İsmayılov, Nərgiz
Əmiraslanlı. Biz bu istedadlı uşaqlarla Nizami
rayonunda yerləşən Uşaq-Gənclər Yaradıcılıq
Mərkəzində görüşdük. Onların hər birinin dediyi
fikirlər elə fərdi yaradıcılıqları qədər bizə
maraqlı gəldi.
Məqsədim tanınmış bir memar olmaqdır
 Əhmədov
Cavidan Azər oğlu:
- Tanış olaq. Mən Cavidanam. 1998-ci il martın 24-də
anadan olmuşam. Rəsm çəkməyə demək olar ki, beş yaşımdan
başlamışam. Yeddi yaşımdan bu günə qədər isə Dilarə
Atakişiyevanın rəhbərlik etdiyi Da-art studiyasında
rəssamlığın sirlərini öyrənirəm.
- Rəssamlığa həvəs sənə kimdən keçib?
- Atamın İsmayıl Məmmədov adında bir xalası oğlu var, o
da rəssamlıqla məşğul olur. Rəssamlığa meyl etməyimdə
İsmayıl əminin rolu böyük olub.
- Gələcək həyatını artıq müəyyənləşdirmisən?
- Bəli. Hazırda Nəsimi rayonundakı 164 nömrəli orta
məktəbdə X sinifdə təhsil alır, həm də I qrup üzrə ali
məktəbə qəbul imtahanlarına hazırlaşıram. Məqsədim
Rəssamlıq Akademiyasının memarlıq fakültəsində oxumaq,
tanınmış bir memar olmaqdır. Amma həyatımı rəsm çəkmədən
təsəvvür belə edə bilmirəm. Mənim həyat tərzimdə
rəssamlığın yeri artıq bir başqadır. Çox sevdiyim,
ürəkdən bağlandığım bu sənəti heç bir məşğuliyyət əvəz
edə bilmir.
- Yağlı boya ilə işləyirsən, yoxsa sulu boya ilə?
- Professional işlərimi yağlı boya ilə çəkirəm. Sakit
vaxtlarımda isə sulu boya ilə işləməyi xoşlayıram. Mənə
elə gəlir ki, yağlı boya ilə işlədiyim rəsmlər daha
keyfiyyətli alınır.
- Çəkdiyin rəsmlərə baxdım, bəyəndim. Onlara çox
rəngarəng adlar vermisən. "Şirvanşahlar sarayında",
"Sehirli at", "İpək yolu", "Cəbrayılda kənd", "Dədə
Qorqud" və s. kimi maraq doğuran adları özün düşünmüsən,
yoxsa?
- Bəzi vaxtlarda mənə ideya verirlər, bəzi vaxtlarda isə
özüm öz fikirlərimi rəsmə çevirirəm. Məsələn,
Şirvanşahlar sarayını mən özüm gəzmişəm, üstəlik tarixi
kitablarda Şirvanşahlar sarayının şəklini də görmüşəm.
Ona görə də əsərlərimdən birində həmin sarayı çəkmişəm.
- Hansı janr səni daha çox cəlb edir?
- Əsasən peyzajlar, həmçinin natürmort üslubunda
mənzərələr...
- Rəssamlardan kumirin kimdir?
- Xarici rəssamlardan Leonardo da Vinçi, Van Qoq,
bizimkilərdən isə Tahir Salahov.
- Dərslərini hazırlamaq və rəsmlə məşğul olmaq- bunlar
bir-birinə mane olmur ki?
- Dərsin öz yeri var, rəssamlığın öz yeri. Mən bunların
fərqinə vara bildiyim üçün rəsmlə məşğul olmağım dərs
oxumağımda mənə heç bir maneə yaratmır.
- Rəsm çəkərkən hansı rənglərə daha çox üstünlük
verirsən?
- Rəng seçimi mənimçün problem deyil. Rəsm çəkdiyim
zaman ekspozisiya hansı rəngləri tələb edirsə, o
rəngləri də seçirəm. Fikrimcə, peşəkar rəssam üçün
əslində bütün rənglər sevimlidir.
- Ailənin neçənci uşağısan?
- Cəmi iki qardaşıq. Evin kiçiyi mənəm. Qardaşım
tələbədir, ingilis dili ixtisası üzrə təhsil alır. Atam
tikinti ilə məşğuldur. Anam isə ingilis dili
müəllimidir, amma işləmir.
- Özünü necə xarakterizə edərsən?
- Təbiətən sakitəm. Çox danışmağı sevmirəm. Boş
vaxtlarımda ya düşünürəm, ya da rəsm çəkirəm. Qrafika
ilə çəkməyi daha çox xoşlayıram. Miniatür sənətinə də
üstünlük verirəm.
- Sevincini dostlarınla bölüşürsən?
- Əlbəttə! Mən rəsm müsabiqəsində qalib olanda
məktəbdəki dostlarım da çox sevindilər. Sərgim
keçiriləndə həmişə dostlarımı dəvət edirəm, onlar da
həvəslə gəlirlər.
- Hansı sərgilərdə iştirak etmisən?
- Azərbaycanda bir neçə dəfə sərgim təşkil olunub.
Dünya ölkələri sırasında isə ilk dəfə rəsmlərim 2011-ci
ildə Özbəkistanın paytaxtı Daşkənddə keçirilən
Beynəlxalq Uşaq sərgisində diploma və qızıl medala layiq
görülüb. Həmin yarışmada Azərbaycandan qızıl medalı
yeganə olaraq mən aldım. Amma Yaponiyada təşkil olunan
sərgidə isə Azərbaycandan üç şagird qızıl medal aldıq:
Məhəmməd İsmayılov 2012-ci ildə, mən və Nərgiz
Əmiraslanlı isə 2013-cü ildə.
- Cavidan, biz də sənə gələcəkdə daha böyük uğurlar
qazanmağı arzu edirik.
- Təşəkkür edirəm. Bu gün Azərbaycanda yaradıcı gənclik
üçün, bacarığımızı nümayiş etdirmək üçün hər bir şərait
var. Azərbaycan mədəniyyəti hər sahədə inkişaf edir.
Mən çox xoşbəxtəm ki, bu gözəl ölkənin vətəndaşıyam və
Azərbaycan məktəbinin qızıl medala layiq görülmüş
yetirməsiyəm.
Beş yaşından müsabiqələrdə iştirak edirəm
 İsmayılov
Məhəmməd Nəriman oğlu:
- 2001-ci il iyulun 31-də anadan olmuşam.
Ailədə üç qardaşıq. Böyük qardaşımın 19, kiçik
qardaşımın isə 2 yaşı var. Böyük qardaşım da rəsm
çəkməyi bacarırdı. Amma bu peşəyə elə də marağı olmadı
deyə, heç dərnəyə də getmədi. Hazırda Azərbaycan Dillər
Universitetində təhsil alır.
- Məktəb proqramı və rəssamlıq dərnəyinin məşğələləri...
- Rəssamlıqla məşğul olmaq məktəbdəki dərslərimə heç bir
maneçilik yaratmır. Hər gün ilk növbədə dərslərimi
hazırlayıram, qalan vaxtımı isə rəsm çəkməyə sərf
edirəm.
Mən Bakı şəhərindəki 200 nömrəli məktəbin VII sinif
şagirdiyəm. Rəsm çəkməyə mən də beş yaşımda başlamışam.
Ağlım kəsəndə evimizdə rəsm çəkmək üçün nə lazımsa hər
şey var idi. Mən fırçanı əlimə aldım və başladım rəsmlər
çəkməyə. Anam mənim həvəsimi görüb rəsm dərnəyinə
apardı.
- Ailənizdə rəssam varmı?
- Atamın da rəssamlıq bacarığı var. Dayım da Əzim
Əzimzadə adına rəssamlıq məktəbini bitirib.
Evdəkilər görəndə ki, rəssamlığa həvəsim ötəri deyil,
məni apardılar rəsm qalereyasına. Orada müəllimim Rəhilə
xanım idi. Beş yaşından müsabiqələrdə iştirak edirəm.
İlk diplomumu 6 yaşım olanda almışam. Orada mənim
çəkdiyim rəsm birinci yeri tutdu. Polşa səfirliyinin
rəsm qalereyasında isə mənim əl işim 31 ən yaxşı
işlərdən biri olub.
- Hazırda rəsm müəllimin kimdir?
- Mənimlə Dilarə Atakişiyeva məşğul olur. Dörd ildən
çoxdur ki, Da-art studiyasında daha professional rəssam
olmağın sirlərini öyrənirəm. Uşaq Rəsm Qalereyası mənim
rəsmlərimdən ibarət "Məhəmmədin nağılları" adlı kitabça
çıxarıb Heydər Əliyev Fonduna, Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyinə göndərmişdi.
- Əlinə fırça aldıqda ilk olaraq hansı mövzular
diqqətini çəkir?
- Mən rəsmlərimi milli ruhda çəkməyi xoşlayıram.
- Hansı rəssamların yaradıcılığı sənin üçün örnəkdir?
- Özüm gələcəkdə tanınmış, sənətdə öz yolu olan bir
rəssam olmağa çalışacam. Azərbaycan rəssamlarından
Toğrul Nərimanbəyovun, Səttar Bəhlulzadənin, Rasim
Babayevin yaradıcılığı diqqətimi çəkir...
Gənc rəssamlardan Cavidanın rəsmləri çox xoşuma gəlir.
Biz həm də dostluq edirik.
- Rəsm işləyərkən mövzu seçməkdə çətinlik çəkmirsən ki?
- Xalqımızın adət-ənənəsi, tarixi mövzular mənim maraq
dairəmi əhatə edir. "İçərişəhər" və "İrəvan qalası"
əsərlərimin mövzusu mənim üçün doğmadır. 2012-ci ildə
YUNİSEF-in təşkilatçılığı ilə Yaponiyada "Ətraf aləm"
mövzusu adı altında keçirilən müsabiqənin qalibi
olmuşam. Mən həmin müsabiqədə çoxfiqurlu kompozisiya ilə
iştirak edirdim. Elə həmin ildə Azərbaycanın
müstəqilliyinə həsr olunmuş müsabiqədə Mədəniyyət və
Turizm nazirliyi tərəfindən II dərəcəli diplomla təltif
olundum. Mən qalib olanda evimizdə də, məktəbimizdə də
hər kəs sevindi. "Qız qalası" festivalında fəal iştirak
etdiyim üçün məni festivalın bağlanış müsabiqəsinə də
çağırmışdılar. Yaponiyada qalib olandan sonra gələn il
keçiriləcək müsabiqədə də iştirak etmək üçün mənə
dəvətnamə göndərdilər.
Uğur qazanmağımda təbii ki, anamın və müəllimimin rolu
çox böyükdür. Hələ ki, dərnəyə məni anam aparıb-gətirir.
Ürəyimdən keçir ki, bir gün anamın gözəl bir portretini
çəkim.
- Hansı rənglər ürəyinə daha çox yatır?
- Bütün rənglər xoşuma gəlir. Rəssamlıqda hər bir rəngin
öz yeri var. Ancaq mənim özümün fərdi olaraq xoşladığım
rəng qırmızıdır. Çünki qırmızı rəng həmişə nikbinlik
oyadır. Ən çox xoşladığım bir mövzu da var ki, bu da
qıpqırmızı nar çəkməkdir. Nardı, almadı, bunlar həmişə
adama milli adət-ənənələrimizi xatırladır. Azərbaycan
nağıllarında da narın həmişə adı çəkilir.
- Orta məktəbdə keçirilən dərslərdən hansı fənni daha
çox sevirsən?
- Məktəbdə ən sevdiyim ingilis dili dərsləridir.
Fikrimcə, peşəkar rəssam olanda nə qədər çox dil bilsəm,
Azərbaycanı dünyaya daha rahat tanıda bilərəm.
- Gələcək arzuların?
- Mən rəssamlıqla məşğul olan hər bir uşağa peşəkar
rəssam olmağı arzu edirəm.
- Məhəmməd, adətən rəssamlar xarici görkəminə görə
cəmiyyətdə başqalarından fərqlənməyə can atırlar. Sən
necə?
- Mən hər zaman səliqəli, ciddi görkəmə üstünlük
verirəm. Amma kimin hansı imicdə görünməsinə də
barmaqarası baxmıram. Mən özümə cavabdehəm və özüm hər
bir sahədə olduğu kimi, xarici görkəmimdə də ciddiliyi
sevirəm.
- Stolun üstunə qoyduğun bu əsər sənindir?
- Bəli. Baxın, burada dəvə karvanı çəkmişəm, çayın
kənarında evlər var. İrəvan Azərbaycanın ən qədim yurd
yerlərindəndir. Mən bu əsərimdə özümün və xalqımın
sabaha olan inamını rənglərlə bildirmək istəmişəm. Yəni
ki, günün birində biz İrəvana da, Qarabağa da gedə
biləcəyik.
- İnşallah.
Azərbaycana aid rəsm çəkmək istəyirəm
 Əmiraslanlı
Nərgiz Qalib qızı:
- Mən 2005-ci il aprelin 20-də anadan olmuşam. Bakıdakı
238 nömrəli məktəbin üçüncü sinif şagirdiyəm. Beş
yaşımdan rəsm çəkməyə başlamışam. Azərbaycanın
müstəqilliyinin bərpa edilməsinin 20 illiyi münasibəti
ilə bağçalararası keçirilən müsabiqədə ilk dəfə birinci
yeri tutmuşam. 2013-cü ildə isə Yaponiyada keçirilən
rəsm müsabiqəsində birinci yeri tutdum.
- Adətən balaca qızlar gəlinciklərlə oynamağı daha çox
sevərlər. Bəs sən?
- Mənim üçün rəssamlıq daha maraqlı gəldi. Ona görə də
mən də bu işə həvəs göstərdim. Çəkdiyim rəsmləri evdə ən
birinci görən anam oldu. O, özü ibtidai sinif
müəllimidir. Evdə iki uşağıq. Altı yaşında bir qardaşım
var. Valideynlərimiz hər zaman bizə diqqət ayırırlar.
- Hansı mövzular xoşuna gəlir?
- Sulu boya ilə ən çox təbiət mənzərələrini, nağıl
qəhrəmanlarını, heyvanları çəkməkdən böyük zövq alıram.
Bir dəfə nənəmlə Nizami metrosunda idik. Orada qatar
gözləyərkən gözüm divarlardakı rəsmlərə sataşdı. Nənəm
dedi ki, bu rəsmlərdəki qadın şair Nizami Gəncəvinin
əsərindən götürülmüş Fitnədir. Mən o rəsmləri çox
bəyəndim və nənəmə dedim ki, qoy bu rəsmlərə doyunca
baxım. Nənəm razı oldu. Evə gələndən sonra mən fırçamı
əlimə alıb Fitnənin rəsmini çəkdim.
- Azərbaycanın rayonlarından hansını görmüsən?
Sualımı Nərgizin əvəzinə anası Səidə xanım
cavablandırır:
- Mən əslən Cəbrayıldanam. Yoldaşım isə Gədəbəydəndir.
Mənim torpağım düşmən ayağı altında, yoldaşımgilin kəndi
də cəbhə zolağında. Ürəyimiz istədiyi yerlərdə hələ ki,
uşaqlarımızı aparıb gəzdirə bilmirik.
- Nərgiz, həyatda kimə oxşamaq istərdin?
- Müəllimim Nərmin xanıma. Biz həyət evində yaşayırdıq.
Evdəkilər bir də gördülər ki, başlamışam divarları
rəngləməyə. Bağçalararası rəsm müsabiqəsi keçiriləndə
mən beş yaşında çəkdiyim "Bakının neft buruqları"
rəsmimlə həmin müsabiqədə iştirak elədim və Bakı şəhəri
üzrə birinci yeri tutdum. O müsabiqədə qazandığım uğur
məni rəssamlığa daha da həvəsləndirdi. Ondan sonra
valideynlərim məni Nizami rayonundakı Uşaq-Gənclər
Yaradıcılıq Mərkəzinə gətirdilər. Burada ilk müəllimim
Şahnaz xanım, sonra da Nərmin xanım oldu. İndi neçə
illərdir Nərmin müəllim mənimlə məşğul olur,
bilmədiklərimi başa salır, öyrədir. Onun sayəsində
beynəlxalq müsabiqələrdə iştirak etmişəm, bir çox
uğurlar qazanmışam.
- Nərgiz, rəssamlığa həvəs sənə kimdən keçib?
- Ana babamdan, dayımdan.
Nərgizin anası söhbətimizə müdaxilə edir:
- Amma onların əl işləri həvəskarlıqdan o tərəfə
keçməyib. Nərgiz özü də rəssam olacaqmı, olmayacaqmı,
onu gələcək göstərər. Bizdən bir valideyn kimi bu gün
tələb olunan odur ki, bu yolda Nərgizə dəstək olaq. Biz
də oluruq.
Nərgiz:
- Mən seçimimi etmişəm. Rəssam olacam.
- Hazırda hansı rəsmlərin üzərində işləyirsən?
- İndi portret çəkməyi öyrənirəm. Bir də Azərbaycana aid
rəsm çəkmək istəyirəm. Azərbaycan deyəndə yadıma əvvəl
bayraq düşür, sonra da Xəzər dənizi. Bir də güllər,
çiçəklər diqqətimi çox çəkir. İstəyirəm hər rəsmimin
içində gül-çiçək də olsun.
- Rəssam olmaq üçün gərək təbiətlə dost olasan, qızım.
- Hər il yay tətilində müəllimimiz bizi görməli yerlərə
aparır, təbiət mənzərələrini göstərir.
Yaponiyadan gələn bağlama bizi sevindirdi
Lalə Qəti, Bakı şəhəri, Nizami rayonu, Uşaq-Gənclər
Yaradıcılıq Mərkəzinin direktoru:
- Bizim mərkəz 1974-cü ildən fəaliyyət göstərir. Əsas
məqsədimiz uşaqların, yeniyetmələrin, gənclərin asudə
vaxtlarını səmərəli təşkil etməkdir. 2003-cü ildən
burada çalışıram. Mərkəzdə 28 adda dərnək fəaliyyət
göstərir. Bu gün bizim mərkəzin uşaqları seriallara
dəvət alır, televiziyalarda verilişlər aparırlar. Adətən
biz mərkəzə uşaqları 6 yaşından, əgər uşaqda qeyri-adi
istedad hiss ediriksə, onda 5 yaşından qəbul edirik.
2014-cü ilin ilk iş günündə bizə böyük bir bağlama
gəldi. Açıb gördük ki, Yaponiyadandı. Kataloqlar,
təşəkkür məktubu və müsabiqədə iştirak edən 31 nəfər
uşağın siyahısı idi. Müsabiqədə iştirak edən 43 işin
31-i bizimki idi. Hazırda mərkəzdə 1802 uşağımız var.
"Abşeron" sərgi salonunda üç uşağın sərgisi keçirildi.
Onlardan biri - Nərgiz Əmiraslanlı bizim yetirməmizdir.
Məktəblilərin beynəlxalq sərgilərdə iştirak etməsi
sevindirici haldır
 Nərmin
Abdullayeva - Nərgizin müəllimi:
- Artıq on ilə yaxındır ki, Nizami rayonundakı
Uşaq-Gənclər Yaradıcılıq Mərkəzində çalışıram. Uşaqlarla
çalışmaq mənimçün çox xoşdur. Gənclər laureatı adına,
60-dan çox diploma, Prezident təqaüdünə layiq
görülmüşəm. Bu gözəl balalarla indiyə qədər biz
Azərbaycana 13-14 qızıl medal, xeyli sayda gümüş və
bürünc medallar gətirmişik. Nərgiz balamızın və onun
digər məktəbli həmkarlarının nüfuzlu müsabiqələrdə,
sərgilərdə iştirak etməsi çox sevindirici haldır.
Müsabiqədə qoyulan mövzunun əsas mahiyyəti o idi ki,
dünyamızı, ətraf mühiti qoruyaq, mühafizə edək.
Nərgizin müsabiqəyə təqdim etdiyi rəsm işi çox maraqlı
bir işdir. Nərgizin öz rəsmində toxunduğu hisslər
bəşəri hisslərdir. Onun rəsmləri həm rəng duyumuna, həm
kompozisiyasına, həm də tamaşaçıya çatdırmaq istədiyi
fikirlərə görə çox mənalıdır.
Nərgizlə bağlı bir də onu deyə bilərəm ki, mən onu ilk
dəfə gördüyüm gün o, çox böyük bir əsər üzərində
işləyirdi. Bu, Mikayıl Abdullayevin "Fitnə" əsəri idi.
Nərgizin bu əsəri möhtəşəm, gözəl bir əsərdir. Nərgizin
əl qabiliyyəti ilk dəfədən mənim çox xoşuma gəlib.
Çalışıram ki, onun fikrinə müdaxilə etməyim, o özü
bildiyi kimi fikirlərini rənglərlə ifadə edə bilsin.
Nəticədə onun çox uğurlu rəsmləri alınır.
Uşaqlarla elə məşğul olmaq lazımdır ki, onlar həm öz
yolunu tuta bilsinlər, həm də öz fikirlərini müstəqil
ifadə edə bilsinlər. Nərgizin müstəqil dəst-xətti var və
inşallah mən onun gələcəyini çox uğurlu, çox parlaq
görürəm. Nərgizin yaşı hələ səkkiz olsa da, onun
potensialı çox böyükdür. Sənətə böyük məhəbbəti, həvəsi,
sevgisi var. Mən onun gələcəyinə çox ümidlə baxıram.
Ellada UMUDLU,
fotolar Niyazi RƏHİMOVUNDUR,
"Azərbaycan müəllimi" |
