Bir
müəllim haqqında söhbət açmaq istəyirəm.
Biliyini, bacarığını, ürəyinin hərarətini,
gözünün nurunu böyük xeyirxahlıqla, mehribanlıq
və qayğıkeşliklə dərs dediyi şagirdlərinin
qəlbinə hopturmağı bacaran bir müəllim haqqında.
Varı-dövləti övladları qədər sevdiyi şagirdləri,
ömrünün ən şirin nəğməsi şagirdlərinin
səsi-sədası olan, onların hər bir uğuruna
sevinən, gənclikdən müdriklik - ahıllıq dövrünə
qədər şərəfli bir yol keçən, mehriban və
qayğıkeş bir müəllim haqqında... Onun adı Kamran,
soyadı isə Gəncəliyevdir. Düz səksən beş il
bundan əvvəl Ermənistanın Sisyan rayonunun Urud
kəndində dünyaya göz açıb. İbtidai təhsilini öz
doğma kəndlərində alıb. Orta təhsilini isə qonşu
Vağudi kəndində başa çatdırıb. Bir müddət
kolxozda çalışıb. 1944-cü ildə hərbi xidmətə
çağırılıb. Respublika Hərbi Komissarlığı onu
cəbhəyə deyil, İrəvan şəhərindəki 447 nömrəli
hərbi təyyarə zavoduna göndərib. İkiillik hərbi
xidmətini uğurla başa çatdıran Kamran doğma
kəndlərinə dönüb. 1946-cı ildə Naxçıvan Pedaqoji
İnstitutunun coğrafiya- biologiya fakültəsinə
daxil olub. İkiillik ali təhsilini uğurla başa
vurduqdan sonra Urud kəndində pedaqoji
fəaliyyətə başlayıb. Amma təhsilini davam
etdirmək arzusu ona rahatlıq verməyib. Nəhayət,
1957-ci ildə sənədlərini Azərbaycan Dövlət
Universitetinə verərək coğrafiya ixtisası üzrə
qəbul olunub. 1961-ci ildə ikinci ali təhsilini
də başa çatdırıb. Həmin ildən bu günə kimi gənc
nəslin təlim-tərbiyəsi ilə böyük fədakarlıqla
məşğul olur.
Məlum Ermənistan - Azərbaycan münaqişəsi
başlayan zaman Kamran müəllim də ailə üzvləri
ilə birlikdə doğma elini-obasını tərk etməli
olub. Onlar əvvəlcə Bakıya gəlib, 1993-cü ildən
isə Xızıda məskunlaşıblar. Kamran müəllim öz
peşəsini müqəddəs sayan, onu bütün varlığı ilə
sevən və bu gün Rafiq İsmayılov adına Xızı şəhər
tam orta məktəbində əvvəlki həvəslə coğrafiya və
biologiya fənlərindən dərs deyərək, bu fənni
şadirdlərinə sevdirən müəllimlərdən sayılır.
Kamran müəllim haqqında onun Bakıda yaşayan,
Ekologiya İnstitutunda çalışan kiçik qızı
Aygünün həyat yoldaşı, Elmi Tədqiqat
İnstitutunda işləyən Hamlet Fətdayevdən
eşitmişdim...
"O,
xeyirxah və nəcib bir insandır"
Bu günlər Xızıya - Kamran müəllimin evinə zəng
etdim. Dəstəyi ömür-gün yoldaşı Gülxar müəllim
qaldırdı. Dedi ki, məktəbdədir, günortaya qədər
dərsi var. O, məktəbin telefon nömrəsini mənə
söylədi. Fürsətdən istifadə edərək soruşdum ki,
ay Gülxar müəllim, Xızı dağlarında Kamran
müəllim sənin qayğına qalırmı, sözünə baxırmı, "dəcəllik"
eləmir ki... Gülxar müəllim zarafatıma xeyli
güldükdən sonra dedi:
- Mən də uzun illər ibtidai siniflərə dərs
demişəm. Artıq təqaüdə çıxmışam. Biz düz 55
ildir ki, ailə həyatı qurmuşuq. Əgər sözümə
baxmasaydı, bu 55 ili bir yerdə olmazdıq. Kamran
həqiqətən nəcib insandır. Onunla birlikdə 8
övlad böyütmüşük. Hamısına da ali təhsil almaqda
yardımçı olmuşuq. Beş oğlumuzdan üçü həkimdir,
üç qızımızdan ikisi müəllim, biri isə elmi
işçidir. İndi bizim 12 nəvəmiz, 2 nəticəmiz var.
Hamısının da qayğısını çəkirik. Onların da
hamısı bizi çox istəyir.
"Qürur duyuram ki, müəlliməm"
Gülxar müəllimlə sağollaşdıqdan sonra Kamran
müəllimlə telefon əlaqəsi yaratmaq istədim.
Dəstəyi məktəbin riyaziyyat müəllimi Araz İsayev
qaldırdı və tez onu telefona çağırdı. Kamran
müəllimlə xeyli söhbət etdik. Ümummilli lider
haqqında maraqlı uşaqlıq xatirələrini dinlədik.
Sonra o, müqəddəs müəllimlik peşəsindən söhbət
açaraq dedi ki, müəllimlər o vaxt böyük uğurlar
qazana bilər ki, onlar gələcəyimiz olan
şagirdləri də öz peşələrinə olan məhəbbətdən
daha çox sevsinlər, onların şəxsiyyətini yüksək
qiymətləndirsinlər, onlara gələcəyin savadlı,
qabiliyyətli vətəndaşı kimi yanaşsınlar.
Təsadüfi deyildir ki, Məhəmməd peyğəmbər
demişdir: "Sizə bilik öyrədən adamı da böyük
sanın, uca tutun, bilik öyrətdiyiniz adamı da".
Bu bir həqiqətdir ki, əgər müəllim dərs dediyi
şagirdləri övladları qədər sevməsə, heç zaman
onlarda tədris etdiyi fənnə həvəs və özünə qarşı
məhəbbət yarada bilməz. Bu mənada mən özümü
xoşbəxt sanıram ki, şagirdlərimin qəlbində xoş
duyğularla xatırlanıram. Qürur duyuram ki, mən
müəlliməm...
Söhbətimizin bu məqamında Kamran müəllim dedi ki,
üzr istəyirəm, zəng içəri vuruldu. Mənim dərsim
başlandı...
"Mən də müəllim çörəyi ilə böyümüşəm"
Sonra Kamran müəllimin Bakı şəhərində yaşayan
kiçik qızı Aygün xanımla atası barədə söhbət
etdik. O bildirdi ki, atam da, anam da müəllim
olub. Qardaşlarım və bacılarım kimi mən də
müəllim çörəyi ilə böyümüşəm. Onu da deyim ki,
böyük bacım Aliyə Gəncəliyeva Azərbaycan dili və
ədəbiyyat müəllimidir, o biri bacım Sevil
Əliyeva isə ibtidai sinif müəllimidir. Hər ikisi
valideynlərimizin şərəfli müəllim peşəsini davam
etdirir. Atam mənim müəllimim olub. Mənə
səkkizinci sinifdə coğrafiyadan dərs deyib. İndi
Ekologiya İnstitutunda bölmə müdiri vəzifəsində
çalışıram. Atamın bir valideyn kimi bizə
göstərdiyi qayğını, şəraiti ana olandan sonra
daha dərindən dərk etdim. Bu qayğını, bu
hərarəti öz balalarıma ötürmək üçün səylə
çalışıram. Babalarının yolunu hər an həsrətlə
gözləyən, "Kamran müəllimin nəvələriyik" deməklə
qürur duyan nəvələrin keçirdiyi həyəcanları
daim onlarla bölüşürəm. Ata məhəbbətinə, ata
qayğısına, ata sözünə hər zaman möhtaclıq
duyduğumu, müəllim çörəyi ilə böyüdüyümü yaddan
çıxara bilmərəm.
"Babamla
fəxr edirəm"
Kamran müəllimin nəvəsi Cavidanla da söhbətimiz
maraqlı alındı. O dedi ki, mən Bakı şəhərindəki
95 nömrəli tam orta məktəbin II sinfində
oxuyuram. Özü də yalnız "5" qiymətlərlə. Hər yay
tətilində atam Hamlet, anam Aygün və məndən
böyük bacım Aydanla birlikdə Xızıya - Kamran
babam və Gülxar nənəmin yanına gedirik. Babamın
böyük bağı var. Buradakı meyvə ağaclarının
hamısını özü əkib-becərib. Babam burada həm də
arı ailəsi saxlayır. Mənə də deyir ki, ay mənim
bal balam, sən çoxlu bal ye. Bal yesən, sağlam
olarsan. Mən babamı çox istəyirəm. Onunla fəxr
edirəm...
Bəli, tarixin inkişafına müsbət təsir göstərən
dahilər də, elmi kəşflər edən alimlər də, öz
xalqını dünyada tanıdan sənətkarlar da, vətən
yolunda canından keçən qəhrəmanlar da Kamran
Gəncəliyev kimi müəllimlərinə minnətdar
olmalıdırlar. Kamran müəllim ailədə, məktəbdə
olduğu kimi yaşadığı rayonun ictimaiyyəti
tərəfindən də sevilir. O, rayonun ictimai-siyasi
həyatındakı fəallığına, təhsildə göstərdiyi
pedaqoji uğurlara görə dəfələrlə Xızı Rayon
İcra Hakimiyyətinin fəxri fərmanları ilə fəltif
olunub. Kamran müəllim deyir ki, uzun illər
yetişdirdiyim şagirdlərimin sorağı dünyanın və
respublikamızın müxtəlif guşələrindən gəlir.
Müəllimin bundan qiymətli qazancı nə ola bilər...
Ədalət DAŞDƏMİRLİ |
|